- μελεόπονος
- μελεόπονος, -ον (Α)1. αυτός που έχει κάνει άχρηστα έργα ή ελεεινές πράξεις2. συνεκδ. δυστυχισμένος, άθλιος.[ΕΤΥΜΟΛ. < μέλεος «άθλιος, δυστυχής» + πόνος (πρβλ. ματαιό-πονος)].
Dictionary of Greek. 2013.
μελεόπονος
Look at other dictionaries:
μελεοπόνος — masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μελεόπονος — having done wretchedly masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
